الان ساعت 5:01 است .

من ساعت 2:25 و 2:30 به ترتیب رومینا و مریمو رسوندم خونهاشون .

به افتخار دوستان رفتیم پارک جلوی مدرسه.

رومینا ، نسترن ، تارا ازتون متنفرم . حالا به دلایل فنی نمی گم چرا .

در فرآیند مهمی دریافتم همه ی زنای ملیکا زن منم هستن .

چون نگار بچه ی تمام زن های ملیکاس و نگار بچه ی منه.

در ضمن چون ریحون خواهر نگاره

همه ی مامانای ریحون زن منم هستن

من دایی بچه خودمم پس میشم داداش خودمم

پس می شم عموی بچم !

من با هلیا (مامانم)  زن و شوهریم پس من بابای خودمم

پس من بابابزرگ همه ی بچهام و پدر شوهر همهی زنام .

نگار زن ملیکاس پس من شوهر نگارم .

من بابای نگارم .

من پدر زن خودمم . اِم....

امروز 91/3/24 و آخرین روزه !

آخرین روزی که ما دومیم !

آخرین روزی که خیلی ها رو میبینیم !

آخرین روزی که از پوشیدن این مقنعهی آبی به خودمون می بالیم !

و آخرین روزی که ...

واین پایان است...